PARAGRAFIN İKİ UCU

iki ruh aynı satırlarda, iki ucu anlatmaya çalıştı, benzer yaraların kanlarıyla;



anubis....:
Bu şehir nasıl da kocaman, nasıl da ulaşılmaz şimdi. Gözümün önünden sokaklar, kaldırımlar, insanlar, rüzgarlar, ağaçlar geçiyor. Gözlerimin önünden koca bir şehir geçiyor inatla, acıma bastıra bastıra.
Ve sevgililer…
Hala tükenmez küstahlıklarıyla elele tutuşuyorlar aldırmadan hiçbir şeye.
Köşe başlarında nöbet tutan sokak kedileri bile yorlar halime. Sersefil ama gururlu duruşlarıyla benzetiyorlar beni kendilerine.

anubis....:
yazıodum yarım kaldı
tuğçe:
kimse hayra yormaz benii
tuğçe:
sakarım,
tuğçe:
nereye dönsem carpıyorum bıryerıne kaderımın
tuğçe:
dusup kırılıyor
tuğçe:
tutup yapıstırıorum eskısı gıbı olmuyorr...
tuğçe:
bır beyaz fanıla gıbı asıyorum umutlarımı balkona her sabah
tuğçe:
havalanıyor havalanıyor naftalınlerı beraber mı koymustuk sahııı
tuğçe:
unutuyorum balkonda hepsını
tuğçe:
ıncelıyor ...
anubis....:

tuğçe:
nıcedır opmuyorsun tenımde kurumus tuz tanelerını,sılkelıyorum.. dokuluyor her tarafı hayallerımın
tuğçe:
tutar bır yanı olsa gelmezmıydım sahıı
tuğçe:
sehırın sokakları batıyor gozlerıme hem artık,
tuğçe:
cok ısıklı
tuğçe:
parkesı kırık caddeler
tuğçe:
patlamış lambalı sokak fenerlerıı
tuğçe:
sadece sokak kedileri değil artık sokak kopeklerı bıle yanaşmıyor bu korkulu genc kızın yanına
anubis....:
gözlerimin önünden kayıp giden bu şehir kadar kocaman artık yalnızığım, ve onların aşkları kadar da güçlü
tuğçe:
tut ellerimden daha paragrafın basındayız....
tuğçe:
kanalızyonlardan fırlamadan
anubis....:
sona giden satırların en ucundayız
tuğçe:
kanalızyonlardan fırlamadan sehrin kirli suları
tuğçe:
tut ellerımden
anubis....:
tut ellerimden kuşlar uçmadan güneye
tuğçe:
bir küçük çiçeğin ortasına cizelim ıkımızı ellerimize, yıkayalım cıkmasın bu sefer..
tuğçe:
bir tutar yanı olsa gelmezmıydım hıc...
tuğçe:
bu satırın hatırına anla benııı
tuğçe:
beni anla
tuğçe:
yeterki sonunu getiremeyecegim bir hıkaye yazdırma bana
anubis....:
duygularımı kendimden bile saklamak bölüyor beni
anubis....:
ve parçalanmış zamanlarda saklamak ruhumu
anubis....:
her gece yeniden ve yeniden dirilen bir kalbi ortasından bıçaklamak kadar kutsal
anubis....:
kutsallıklar içinde gitmem lazım
tuğçe:
gitmem lazım
tuğçe:
gidip
tuğçe:
en süper domates bunlar dıyen bır adamdan
tuğçe:
domates alıp
Tuğçe:
bu superlıkte ıcımı acıtan bırseyler oldugunu dusunup
tuğçe:
aglamam lazım
tuğçe:
akıtmam lazım ıcımdekı naftalınlerı
anubis....:
balkonda unuttuğum umutlarımı toplamam lazım bir bir
tuğçe:
hanı beraber kaldırdıgımız umutların naftalınlerının kokusunu
tuğçe:
söz verdim
tuğçe:
unutmayacağım gözlerini
tuğçe:
gülümsemeyi öğreteceğim onlara
tuğçe:
herşeyi son bir kez kurtarabilirmiyim
tuğçe:
bilmiyorum
tuğçe:
çünkü gözlerim hergece bu sehırde sensız yagmuru taklıd edıyor gıbı
tuğçe:
ve bu taklıdden asıyorum onları
tuğçe:
yargılayıp kendımı tekduze acılardan
tuğçe:
tek ayak ustunde tutuyorum kalbımı
tuğçe:
bır tutar yanı olsa gelmezmıydım hıcc
anubis....:
sensiz ömrüm olsun, demiştim sana
anubis....:
ölüme sensiz yanaşmak istiyorum
anubis....:
ve sensiz uyanmak istiyorum yeni hayatıma
tuğçe:
en acıdıgımız yerden susalım ıstıyorumm en kanattıgımız yerden ölelım
tuğçe:
arada duygular karıstı
tuğçe:
sen sensız dıon ben gelırdım dıomm
tuğçe:
:))
anubis....:
evet :))
anubis....:
çünkü ben katil modundayım ya
anubis....:
adamı öldürcem
tuğçe:
ya bunu bence aynen bole koyalım bloga
tuğçe:
:))
tuğçe:
yazısma seklınde
anubis....:
oluur
tuğçe:
naapalım harbıden
anubis....:
aslında bu insanın iki ucunu da yansıtıyoruz
anubis....:
bi tarafın öldürmekistiyo
anubis....:
bi tarafın ulaşmak istio
anubis....:
naısl ama süperiz
tuğçe:
superızzzzzz